Hier onder een verhaal van Wiel van Hees hier gaat het om de brand van het herenhuis van de Graaf van Geloes 1885 over de familie Cobben-Lenaerts ( Catsop) waar Klöaske Cobben (Catsop) deel uit van maakte hij was de vader in die familie heb ik in mijn rubriek al aandacht aan besteed dus die kan men terug vinden ik heb het een en ander aangevuld met krantenartikelen en foto’s
Klöaske Cobben was mijn overgrootvader. De grootvader van mijn mam. Hij was in 1885 werkzaam bij de Graaf van Geloes op het kasteel. In die tijd is het kasteel ( Herenhuis ? ) afgebrand. Klöaske vertelde tegen zijn dochter Barbara, Barbera was de moeder van mijn mam. Dat het kasteel uit onvrede door het personeel werd aangestoken. Dat verhaal over die brand werd vroeger vaak bij ons verteld. Of dat verhaal waar was dat wisten wij niet.



Klöaske kreeg de opdracht om al het puin in het bos te storten. Dat deed hij ook tegen de berg naast het paadje dat vanuit Terhagen langs het bos naar het Terhagenputje loopt.

Tijdens het opruimen van het puin vond Klöaske dit bronzen schaapje en dit bronzen kapstokhaakje. Daar waar Klöaske dat puin had gestort ben ik vaker gaan kijken in de hoop dat ik dat beentje van dat bij het schaapje ontbrak, kon vinden. Misschien was dat wel te vinden met een metaaldetector.
Klöaske gaf dit schaapje en dat kapstokhaakje aan zijn dochter Barbara. Die woonde in die tijd in Saint Nicolas Luik. Daar is de mam geboren. Barbara gaf het later weer aan haar dochter Hubertine de zus van mijn mam die in Luik woonde.
Op verzoek van de mam gaf Hubertine later het schaapje en dat kapstokhaakje aan de mam zodat het weer in Elsloo terecht kwam.
25 augustus 1985 werd ik 50 jaar. De mam vroeg: “Willi. Wat zou jij graag willen hebben voor je verjaardag?” Ik antwoordde: “Dat schaapje en dat kapstokhaakje.” En zo zijn die twee antieke bronzen voorwerpen bij mij terecht gekomen.
Ooit sprak ik met Sjef Gelissen. Hij had veel contact met de familie Jurgens. Sjef wist te vertellen dat in een boek van de familie Jurgens sprake was van een bronze schaap. Ik ben nu 82 jaar en ik wil graag dat deze beide bronzen voorwerpen in ons nieuwe Elsloo’s Streekmuseum terecht komen. Zodat ze voor altijd bewaard blijven. Omdat het rechter beentje van het schaapje ontbrak heeft de pap daar zelf een nieuw beentje aan gemaakt. Dat is op de foto ook duidelijk te zien.

De familie Jurgens kocht het kasteel in 1887

Van het oude kasteel zijn verschillende schetsen gemaakt hieronder een aantal
Het oude kasteel heeft verschillende functie gehad van brouwerij tot herenhuis met bibliotheek en dat laatste zal veel historisch geschrift misschien verloren gegaan zijn tijdens de brand

Bedankt Wiel voor het verhaal
Mooi verhaal Guus pap
LikeLike